Waarom ik mezelf altijd klein hield

“Jij ontneemt de wereld jouw potentieel,” zei empowerment speaker Lucinda Douglas eens tegen me. Die woorden kwamen hard aan; ze bleven lang rondzingen in mijn hoofd. En enkele maanden later uit de mond van een recruiter: “Vanwaar die twijfel? Je mag best trots zijn op wat je hebt bereikt.”

Ik kon het niet langer ontkennen: ik had mezelf altijd klein gehouden. Want dan kon er niets misgaan, maar aan de andere kant kon er dan ook niets moois gebeuren. Ik dacht altijd dat als ik mijn dromen niet najoeg, ik alleen mezelf ermee had. Maar nu groeide het besef dat het mijn man en dochter ook raakte. Zo had ik het nog nooit gezien.

Wel willen, maar niet durven

Tegelijkertijd hou ik van nieuwe dingen proberen, experimenteren. Het laatste jaar heeft dat veel onzekerheid en gedoe opgeleverd. Mijn man wordt gek van mijn onrust en ik heb een paar keer ‘nee’ gezegd tegen mensen die met mij wilden ondernemen. Ik zei dat het lag aan het aanbod of aan de vorm of aan wat de ander wilde, maar feitelijk speelt er iets heel anders: diep van binnen geloofde ik niet dat ik zou kunnen wat die ander mij voorstelde.

Mezelf klein houden: waarom deed ik dat

Mezelf wegcijferen, waar kwam dat eigenlijk door? En wanneer begon het? Toen ik in mijn geheugen ging graven, kwam ik bij een nare ervaring op de basisschool terecht. Ik was een jaar of 10, 11 en kwam niet uit een normaal middenmootgezin.

We woonden rondom een woonerf in de nieuwe buitenwijk van een provinciestad. Ik ging regelmatig op avontuur uit met mijn buurjongetjes langs de rafelranden van de stad, waar de nieuwe wijk nog niet was verschenen. Ontsnappen was dat.

Hoe anders was het op school. Daar kon ik niet aan ontsnappen en al helemaal niet aan het pesten. We waren geen typisch middenmootgezin en dat pikten andere kinderen meteen op. Mijn broer was 7 jaar ouder en deed zijn eigen ding, waardoor ik me alleen voelde. Bij mij was het prijsschieten – ik ben gevoelig, ik jankte snel en was een spillepoot die je zo omver kon blazen. Pas later leerde ik dat ik met woorden van mij af kon bijten.

Schoolreisje

Bij een schoolreisje naar Münster begon het gepest al voor vertrek. “Denk maar niet dat je met ons mee mag, jij komt niet in ons groepje.” Gelach en gehoon. Ik liet de woorden langs me heen glijden. Wat kon ik anders? Zeggen dat ze me wél mee moesten nemen? Steun zoeken bij de andere uitgeslotenen die die steun niet durfden te geven? De juf aanspreken? Die zou toch niks doen.

Ik hobbelde maar mee en dacht dat het niet zo’n vaart zou lopen. Het pesten zouden de juffen en meesters toch niet tolereren. Maar niets bleek minder waar. De juffen en meesters vertrokken en een groepje verteld mij met klem dat ik niet met hen mee mocht. Dus daar stond ik, alleen in een Duitse stad, zonder enige begeleiding.

Ik heb urenlang in m’n eentje rondgezworven. Toen ik eindelijk weer terug bij de bus kwam, ging ik stilletjes in een hoekje in de bus zitten. Ik maakte mezelf zo klein dat niemand mij meer zag en ik mezelf niet meer. Zodat ik me veilig zou voelen. Geen enkele juf of meester heeft er ooit over gerept.

Durf uniek te zijn

Je mag niet jezelf zijn. De pikorde is bepaald en je hebt winnaars en verliezers. Dat is de orde. Dat is de wetmatigheid. Dat is wat ik die dag leerde.

Lieve kleine Marieke. Ik zie je nu. Je mocht jezelf niet zijn en wist ook niet wie je was. Ik omarm je. Durf te leven, durf te groeien en kom voor jezelf op.

Je dacht dat je onwaardig was, anders zou je wel mee mogen, maar dat was niet wat gebeurde. Maar weet je wat? Ze waren net zo onzeker als jij was. Slachtoffers en daders ineen.

Nu ik de vinger op de zere plek kan leggen, kan ik helen. Ik geef mezelf toestemming om anders te zijn, om dingen te durven, om risico’s te nemen. Want als ik mijn dromen najaag, heb ik de wereld –te beginnen bij mijn gezin– véél meer te bieden.

Marieke was ‘in een vorig leven’ journaliste, maar creëert tegenwoordig nieuwe merkidentiteiten voor ondernemers. Ze wil bedrijven helpen inzien dat ze er niet zijn om geld te verdienen, maar om de wereld beter te maken voor alle zoons en dochters (waaronder haar eigen Sanne).

In 2018 volgde Marieke bij LightWorks een coachingtraject, waarbij zelfliefde een belangrijk thema was. Hier schrijft ze over haar nieuwe inzichten en voortgang.